ಮೇಲೇರುವ ಭರದಲಿ
ನಾ ಕಾಲು ಜಾರಿ ಬಿದ್ದಿದ್ದೆ.
ಏರುವಾಗ ನಾ ಹೆಜ್ಜೆ ತಪ್ಪಿದ್ದೆ.
ಮುಖ ಮೂತಿ ಒಡೆಯುವುದನ್ನ
ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದೆ ಸ್ವಲ್ಪದರಲ್ಲಿ
ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದೆ.
ಏರುವಾಗ ಆತುರಬೇಡ! ,
ಇಡುವ ಹೆಜ್ಜೆ ಹೆಜ್ಜೆಯನ್ನು
ಗಮನಿಸು ನೀನು! ,
ಇಂದೇ ಏರುವ ಆತುರಪಟ್ಟರೆ
ಮುಂದೆ ಏಳದಂತೆ ಆಗುವೆ ನೀನು !.
ಇಡುವ ಒಂದೊಂದು ಹೆಜ್ಜೆ ಭದ್ರವಾಗಿ
ಇಡುತಾ ನೀನಾ ಚಿನ್ಮಯನ
ಕಾಣೋ ಜೀವಾ! ಎಂದ ಗುರುವ ನೆನೆದು
ಮೆಲ್ಲನೆ ಎದ್ದೆ .
ದೃಡವಾದ ಹೆಜ್ಜೆಯನಿಟ್ಟಿದ್ದೆ.
ಮೇಲಕೆ ಏರತೊಡಗಿದೆ.
ನಾನು ಮೇಲೇರತೊಡಗಿದೆ.
27/4/2018
No comments:
Post a Comment